ცდუნების ხელოვნება

"მიიღეთ ის, რაც გსურთ ნებისმიერი ადამიანის უდიდესი სისუსტის გამოყენებით - ეს სისუსტე სიამოვნების მიღების სურვილია. ცდუნება ძალაუფლების ყველაზე დახვეწილი, მიუწვდომელი და შედეგიანი ფორმაა. მსოფლიო ბესტსელერის, „ძალაუფლების 48 კანონი""-ის ავტორმა დაწერა სახელმძღვანელო, რომელიც თავს უყრის ცდუნების შესახებ კლასიკური ლიტერატურის ნიმუშებს. „ცდუნების ხელოვნება"" გვაცნობს ათ არქეტიპულ მაცდუნებელს და მათ მახასიათებლებს, ასევე 24 სტრატეგიასა და მანევრს, რომლითაც ნებისმიერს შეუძლია დაძლიოს მსხვერპლის წინააღმდეგობა ამ დესტრუქციული და მარადიული ხელოვნების პრაქტიკულად გამოყენების მეშვეობით. „ძალაუფლების 48 კანონის"" მსგავსად, „ცდუნების ხელოვნება"" შეუცვლელი გზამკვლევია იმისა, თუ როგორ უნდა გამოიყენოთ დარწმუნების მეთოდი - კაცობრიობის ისტორიის ერთ-ერთ უდიდესი იარაღი და ძალაუფლების უმაღლესი ფორმა."

ინგლისელი დრამატურგი, პოეტი და პამფლეტიისტი, უილიამ შექსპირის წინამორბედი. რობერტ გრინი თავის კომედიებს ზრდასრულთა დასებისთვის ქმნიდა. მან რამდენიმე ისტორიული პიესა დაწერა, რომანტიკული და პასტორალური ელემენტებით. ესენი იყო, მაგალითად, „ბერი ბეკონი და ბენგეი” (1589) და „იაკობ IV” (1591). განსაკუთრებული ორიგინალობით გამოირჩევა გრინის პიესა „ჯორჯ გრინი, ვეკფილდელი დარაჯი”, სადაც მწერალს ინგლისური ხალხური თქმულებებისა და სიმღერების გმირი და ისტორიული პირი ჯორჯ გრინი შემოჰყავს მოქმედებაში. ჯორჯ გრინმა სახელი სამეფო ხელისუფლების წინააღმდეგ აჯანყებულ ძალაუფლებისმოყვარე გრაფ კენდელთან ბრძოლით გაითქვა. მისი მიზანი სახელმწიფოს ერთიანობისა და ძლიერების დაცვა იყო და არა კონკრეტული მეფისა. როდესაც მეფემ გრინს ჯილდოდ აზნაურობა შესთავაზა, მან უარი თქვა, რადგან საკუთარი წოდების ღირსება ეამაყებოდა. „ვეკფილდელი დარაჯი” დემოკრატიზმითა და ხალხურობით განმსჭვალული ნაწარმოებია და ახლოს არის ინგლისურ ფოლკლორულ ბალადებთან.